Ze wil graag de wereld verbeteren. ,,Op welke schaal dan ook.” Daarom gaat politica Kirsten Verdel naar het arme platteland van China om er vrijwilligerswerk te doen.

YVONNE KEUNEN
ROTTERDAM

Ze is nog aan het afkicken van alle drukte rond de gemeenteraadsverkiezingen. Kirsten Verdel (28 jaar, bestuurskundige, politiek actief voor de PvdA in de provincie Zuid-Holland) was de campagneleider voor de Rotterdamse PvdA-lijsttrekker Peter van Heemst. Ze draaide werkdagen van 18 uur. ,,Nu dat is gestopt, verveel ik me een beetje.”

Per september lonkt een nieuwe baan. Verdel wordt lid van het landelijke campagneteam van de PvdA. Maar tot die tijd heeft de Rotterdamse zeeën van tijd. En stilzitten ligt haar niet. Dus reageerde ze op de oproep van de stichting Code-X om drie maanden naar China te gaan voor vrijwilligerswerk.

,,Het lijkt me razend interessant om naar een gebied te gaan dat ik alleen via de media ken,” zegt ze. Veel aandacht gaat uit naar de economische groei van China. Maar die geldt maar voor een deel van het land, weet ze. ,,Er zijn 1,3 miljard Chinezen. Daarvan leven er enkele tientallen miljoenen op een westerse manier. De rest, het overgrote deel dus, moet de touwtjes aan elkaar knopen. Lijdt soms zelfs honger. Vooral op het platteland.” Samen met 19 andere jongeren gaat Verdel werken in de provincie Shangxi, een gebied waar nooit buitenlanders komen. ,,Het is niet ontwikkeld. Er is geen riolering en gas en licht zijn geen vanzelfsprekendheid.’

‘ De eerste maand volgt de groep een taal- en cultuurstudie op de universiteit. Daarna gaan ze naar Houma. ,,Ik ga helpen bij de oogst op het platteland en ga werken in een weeshuis. We gaan het opknappen en ik hoop wat met die kinderen te kunnen doen.”

In het weeshuis wonen 34 kinderen tussen de 0 en 12 jaar die gehandicapt en soms dubbel gehandicapt zijn. ,,Vanwege het 1 kind-beleid in China zijn ze te vondeling gelegd. Dat tehuis draait volledig op donaties. Er is een tekort aan geld en aan personeel. De meeste kinderen liggen daar de hele dag op bed. Echt heel schrijnend. Het minste wat ik kan doen is die kinderen mee naar buiten nemen.’

‘ Deelname aan de trip kost Verdel 2200 euro. Bovendien is het de bedoeling dat ze zoveel mogelijk sponsorgeld meeneemt om in de projecten te steken. Het ophalen van donaties is eigenlijk haar enige voorbereiding. ,,De boeken over China die ik heb van vrienden heb gekregen, kijk ik bewust niet in. Ik wil er zo blanco mogelijk naartoe.” Overnachten gebeurt eerst op de campus, daarna bij gastgezinnen. Verdel verwacht een grote cultuurschok. ,,Chinezen kennen een strakke hiërarchie. Ze zijn niet gewend dat die wordt doorbroken. Wij gaan hier heel vrij met elkaar om, dat zijn ze daar helemaal niet gewend.”

Haar opgedane China-ervaringen hoopt ze later te kunnen gebruiken in de politiek. ,,Ik zou het goed vinden als ik na die drie maanden dingen zou kunnen omzetten naar de praktijk hier. Nederland is een rijk land waar de tegenstelling tussen rijk en arm niet zo groot is als in China. Het is denk ik goed om te zien wat de gevolgen zijn van grote ongelijkheden. Daardoor zie je weer hoe belangrijk het is om lusten en lasten eerlijk te verdelen.”