Vandaag hadden we voor het eerst geen les meer. Dat betekende dus: zelf de piste op. Het ging best lekker en ik kon mijn bochtjes aardig draaien. Tot ik net voor de lunch bij het uitstappen van de skilift weer op mijn reeds geblesseerde schouder viel. Die voelde meteen alsof hij in de brand stond en ik kon hem een tijdje ook niet eens bewegen. Na de lunch werd de pijn steeds minder en dus waagde ik het er nog even op. Nog twee afdalingen en toen toch voor de zekerheid maar weer naar het hotel. Het boarden gaat goed, maar het fysieke ongemak in zo’n eerste week snowboarden is wel groot. Dat is dan ook de reden dat de meeste wintersporters zich niet aan het snowboarden wagen. Maar ondanks alles heb ik er geen spijt van. Het is echt heel erg leuk, als je de pijn even wegdenkt. En mijn kleren waren vandaag na afloop ook vrijwel droog. Ik val nauwelijks meer!

Ondertussen volg ik het nieuws in Nederland eigenlijk ook op de voet. Ik ben erg blij dat Klaas de Vries zichzelf toch op de lijst voor de Eerste Kamer laat staan. Ik hoop dat hij op het congres een heel stuk omhoog wordt gestemd. Ik vond het persoonlijk schandalig dat hij op zo’n lage -en onverkiesbare- plek werd gezet. Echt een misser van de kandidaatstellingscommissie!