Soms gebeuren er ineens leuke dingen. Soms zijn die te danken aan leuke mensen. Daarom even deze blog over vier hele leuke mensen die me de afgelopen 24 uur blij hebben gemaakt. Gisteravond sprak ik mijn grote held Ronald Waterman voor het eerst in veel te lange tijd weer. Hij kwam letterlijk net terug uit Israel en had een cadeautje voor me meegenomen: een prachtige Swarovski ketting. Ik was zeer ontroerd. Ronald is en blijft een geweldige man.

Vandaag bezocht ik aan het eind van de middag Yol van Breukelen, een van mijn grote heldinnen. Mijn oud-lerares Frans die ik nog regelmatig opzoek (vorige week nog) zorgt al jaren voor twee kinderen met het syndroom van Down; Frans en Vonneke. Vroeger zelfs ook nog voor Manuel, ook een kind met Down. Ik ken ze nu al een jaar of 20 en het zijn fantastische kinderen, maar Yol zelf is zo mogelijk nog fantastischererer. Altijd erg inspirerend om bij haar langs te gaan.

Vandaag dubbel zoveel, want Carola van Alphen was er ook. Zij zat op de middelbare school een paar klassen boven me en was en is een goede vriendin. Ze heeft schizofrenie en is de laatste jaren hard aan de weg aan het timmeren om vooroordelen over schizofrenie weg te nemen. Ze is met haar verhaal onder andere bij diverse radioprogramma’s en De Wereld Draait Door geweest. Super moedig, ik ben heel trots op haar.

En vandaag was mijn laatste held mijn vader, toen ik op de A4 zonder benzine kwam te staan. Dat was ook nog een aparte ervaring… een motor die ineens een lege tank heeft. Ik heb me altijd al afgevraagd hoe dat zou gaan. Nu weet ik het: de motor slaat af en hij rolt gewoon rustig uit. Ik reed nog ongeveer 600 meter door voordat ik bij kilometerpaaltje 38,1 stil kwam te staan. In het donker en het was een beetje frisjes. Mijn vader zat net aan het eten toen ik belde, maar hij kwam meteen. Intussen verveelde ik half Twitter met wat geneuzel over mijn perikelen en ik merkte dat het ERG LUIDRUCHTIG is langs een snelweg. Remind me dat ik daar nooit ga wonen. 😉

Een half uur later was ik met 5,5 liter benzine weer op weg. Dankzij held nummer 4 dus. 🙂