Eindelijk ben ik dan de Donkere Toren 6 aan het lezen: Een lied van Susannah. En Slachthuis Vijf moet nog uit. En De Zaak 40/61 ook nog steeds. Ik loop hopeloos achter met mijn boeken. Maar ja, geen tijd he?
Ik ben deze week weer echt begonnen bij XS4ALL en dat is slopend. Anderhalf uur trein, acht uur op kantoor en weer anderhalf uur terug. En in de trein dan maar aan mijn scriptie werken, daar moet ook weer even wat aan gedaan worden. Dat ding moet wel binnenkort een keer af. Maar vandaag even niet, ik moet echt even serieus bijkomen van de afgelopen week. De avond dat ik even niets wilde doen moest ik ineens naar het ziekenhuis, omdat Attila het nodig vond om een accute blindedarmontsteking te ontwikkelen. Rond 16.00 uur ‘s middags kreeg hij last, en hij werd diezelfde avond al geopereerd. ‘Het is een fliebertje’, zo sprak hij na het aanschouwen van het verwijderde wormvormig aanhangsel. Als iemand nog een leuke naam voor Fliebertje weet, dan houden we ons aanbevolen.
Wat dan weer wel leuk was deze week: samen met Job ga ik professor Kickert assisteren bij een kort onderzoek naar de grote hervormingen bij de Rijksoverheid van de afgelopen decennia, dit in het kader van het Programma Andere Overheid van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Nog meer werk, maar wel erg leuk.
En voor de OIP-ers onder u: wisten jullie dat Daewon ooit een O.P.-tattoeage wilde laten zetten? Ja, Heel Hard Lachen is toegestaan… 🙂
En tussendoor nog een voortgangsgesprek gehad, elke dag geprobeerd de Volkskrant serieus te lezen, verjaardagsfeestje van Daewonnepon, een stageverslag geschreven, een rondvaart over de Maas gedaan met wat familie uit Hongarije, een terrasje gepakt met Gerard, een kart-uitje geregeld voor XS4ALL, een nieuwe treinkaart opgehaald, een onterechte parkeerboete betaald (grrr), de Sligro geplunderd, een PvdA-vergadering bijgewoond, mijn artikel over spam voor de allerlaatste keer herzien, een stukje Tour de France gekeken, enkele Robin Hood afleveringen gekeken, bijgepraat met een berg vrienden, en dan laat ik expres nog een aantal dingen onvermeld op dit weblog… Soms… soms denk ik wel eens dat ik het druk heb.
Maar dan realiseer ik me dat ik mijn 72e posting op mijn weblog aan het plaatsen ben en ik ken veel mensen die daar echt geen tijd voor zouden hebben. Tenminste, dat zeggen ze. Wat doet iedereen toch met zijn tijd?