En toen waren er nog maar…


Vandaag zijn Ewout en Ardaan vertrokken, twee van de andere Nederlanders. En Manuel uit Spanje vertrekt over een paar uur. We hadden net dus nog een uitgebreide lunch met een mannetje of twintig om zijn vertrek te ‘vieren’. Iedereen was een beetje in een baldadige bui, dus binnen no time was er een servetje in de pizza van Jesus gepropt. Toen Jesus daar achter kwam, dacht hij echter dat de kok dat had gedaan, dus hij op hoge poten naar de manager. Die kwam vervolgens even later met de kok naar onze tafel. Iedereen behalve Jesus wist natuurlijk wat er echt aan de hand lag, dus lagen er na enkele seconden al mensen onder de tafel van het lachen. Ik heb Jesus zelden met zo’n rood gezicht gezien. Gelukkig konden de mensen van de food court er ook om lachen.

Nu weer terug in mijn kamer. Ik ben bezig met alles leeg te ruimen. De muren zijn alweer kaal en ik heb net een gigantische stapel papier weggegooid. Wat ik verder doe vandaag weet ik nog niet. En morgen vertrekken er alweer mensen, maar dan ook meteen een heleboel. Carolina, Noemie, Enrico, Cedric, Yan, Juan Carlos, Jesus, Gosta, Pierre, Niko, ik begin de tel kwijt te raken…


Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *