Gepubliceerd in: Het Financieele Dagblad Door: Kirsten Verdel
Kirsten Verdel
Your email address will not be published. Required fields are marked *
Comment *
Name *
Email *
Website
![](http://images.codewarrior.nl/locuta/fd/fd20080329klein.jpg" align="right" hspace=5 vspace=5/> Voor het eerst in een jaar is de Amerikaanse presidentscampagne op een rustpunt beland. Het gros van de voorverkiezingen is achter de rug, de Republikeinen hebben hun presidentskandidaat gekozen en bij de Democraten gaat de race formeel gezien pas weer verder op 22 april, met voorverkiezingen in Pennsylvania. Zowel kandidaten als media lijken een pauze te hebben genomen om eens van een afstandje naar de stand van zaken te kijken. Sommigen kozen daarbij zelfs voor een fysiek grotere afstand. </p>
<p> Obama ging met Pasen op vakantie. Hij genoot van de zon in St. Thomas, op de Maagdeneilanden. Amerikaans grondgebied uiteraard, want een vakantie naar Rome of Cancun kan een kandidaat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen zich niet veroorloven. De vraag: ‘Is Amerika niet goed genoeg voor je om hier op vakantie te gaan?’ is immers snel gesteld. Obama bleef slechts een paar dagen weg, maar waarschijnlijk genoeg om zijn accu bij te laden en om te werken aan een volgende briljante speech. Hij lijkt zeker van zijn zaak te zijn en daar heeft hij alle reden voor, gezien zijn voorsprong op Clinton. Even relaxen op het strand leek zomaar te kunnen, zelfs de meeste journalisten lieten hem met rust. </p>
<p> John McCain pakte zijn adempauze in de race vorige week iets anders aan. Hij bleef aan het werk en vloog naar Irak, als deelnemer van een delegatie van de defensiecommissie van de Senaat. Hij hoopte dat de rondreis hem de kans zou bieden om zich nu al te profileren als staatsman. Dankzij fouten in uitspraken die hij deed over de situatie in Irak wilde dat niet echt lukken. McCain zei tegen de pers dat Iran bezig is met het trainen van Al Qaida, wat feitelijk onjuist is. Geen handige uitspraak, in een reis die McCain juist als enige kandidaat met genoeg buitenlandervaring moest neerzetten. Maar gelukkig voor hem was er deze week een bliksemafleider, waardoor de media-aandacht voor zijn misstap niet zo heel lang doorzeurde. </p>
<p> Die aandacht ging namelijk vooral uit naar Hillary Clinton. Zij heeft momenteel geen tijd voor uitstapjes. Met de moed der wanhoop blijft zij dag in dag uit campagne voeren in de staten waar nog voorverkiezingen op de agenda staan. Deze week kreeg ze een behoorlijke klap te verwerken, met de door haar zelf veroorzaakte Bosni-affaire. In de afgelopen maanden had ze in meerdere toespraken gezegd dat ze tijdens een bezoek aan Bosni in 1996 door een regen van kogels naar haar voertuig terug moest vluchten. Daar bleek niets van waar te zijn: op videobeelden was te zien dat het bezoek juist in een heel gemoedelijke sfeer plaatsvond. Niet slim van de vrouw die zich profileert als de meest ervaren kandidaat voor het presidentschap. Veel opgeklopte woorden, zo concludeerden de media. En dat was precies de conclusie waar het campagneteam van Obama al weken op aanstuurt. Weer een succes voor hem, en meer kopzorgen voor Hillary. </p>
<p> De media proberen inmiddels de tussenstand op te maken en publiceren eindeloze hoeveelheden peilingen. Wie wint er als het een race wordt tussen McCain en Obama? Hoe zullen blanke mannen stemmen en hoeveel Democraten lopen er over naar McCain? Lukt het Clinton om de arbeiders in Pennsylvania te winnen? Heeft Clinton nog wel een kans in de Democratische titanenstrijd? De consensus lijkt zo langzamerhand te zijn dat zij de strijd verloren heeft: er komen geen herverkiezingen in Michigan en Florida, ze heeft een achterstand in delegatieleden en ze heeft minder staten gewonnen. Alleen door een extreem positieve nieuwsgolf zou ze nog serieus in kunnen hakken op Obama’s voorsprong. Maar met het nieuws van de afgelopen week lijkt het tegenovergestelde te gebeuren. Het doek begint langzaam te vallen voor Hillary Clinton. Game over?</p>
</div>
<div style=)