Uitslapen. Ik was bijna vergeten wat dat ook alweer was. Met enige moeite lukte het me vandaag. Met enige moeite, want om 10 uur werd ik wakker gebeld door Dick van Dongen. Ik voelde me ziek toen ik opnam. Weet me achteraf nog net te herinneren dat hij vertelde dat ik Vrij Nederland moest lezen, omdat daar iets over Leefbaar Rotterdam in stond. Daarna nog even verder geslapen. Maar niet lang, wat de plicht riep toch weer. Ik zwengelde mijn laptop aan, zette de televisie op schansspringen en ging weer aan de slag.

Na een uurtje belde Peter, die de verloren papieren van gisteren toch weer had gevonden. Of ik het even met hem door wilde spreken in De IJssalon. Dus klom ik toch maar uit bed. Op naar de Meent.

Na een kopje thee en wat bijpraten met Peter ging hij de stad uit en ik naar Cinerama, waar Das Goebbels Experiment draaide. Een documentaire aan de hand van het dagboek van Goebbels over de periode begin jaren twintig tot aan zijn dood. Een mooi beeld van de ontwikkelingen in zijn leven, de aanloop naar WO2 en zijn relatie met Hitler. Maar het bleef uiteindelijk toch wat oppervlakkig. En echt begrijpen wil ik hem toch niet.

Nu weer thuis, op de bank. En in mijn mailbox wacht alweer nieuw werk. Ik begin steeds beter te begrijpen waarom PvdA voor Partij van de Arbeid staat. Ik heb het zo druk, dat ik het 60-jarig bestaan van de partij dat vandaag in Amsterdam wordt gevierd niet eens bij kan wonen!