Ik dacht dat ik vandaag oldschool bezig was door een SuperNES spelletje te spelen en door een videoband te kijken. Ik bedoel, een videoband! Het was bijna een wonder dat hij het nog deed. Ik heb de film in kwestie, Simon Magus, een jaar of vijf geleden gekocht, 1 keer gekeken en daarna opzij gezet. Het beeld ziet er inmiddels dusdanig flets uit dat het lijkt alsof het een film uit 1950 is.
Maar nog veel meer oldschool waren de geboortekaartjes die in een la opgestapeld lagen. Mijn moeder heeft jarenlang alle kaartjes die ze heeft gekregen bewaard. Talloze neefjes, nichtjes en buurjongetjes en meisjes zag ik net weer langskomen. En ik stuitte ook op de geboortekaartjes van mijzelf en van mijn zusje Lilian.
