Weer een dag later. Het hostel was bagger. Er zou ontbijt zijn om 8 uur, maar er was niemand. De eigenaar sliep klaarblijkelijk nog. Dan maar zonder ontbijt de deur uit. Vandaag reden we naar Jeruzalem. En om daar te komen kon je of omrijden, of door West Bank rijden. Palestijns gebied dus. Ik besloot om dat laatste te doen. Maar schijn bedriegt, want de hoofdweg die dwars door West Bank gaat, is in feite gewoon een Israelische weg. Praktisch nergens kun je er af. We wilden via Jenin rijden, maar toen de weg steeds leger werd, vermoedden we al dat er iets mis was. En jawel: een checkpoint waar je niet over mocht. Jenin bleek vakkundig te zijn afgesloten van de buitenwereld. Slechts via 1 passage kun je er komen, en dat was niet deze. We keerden om en vervolgden onze weg over de hoofdweg. Op elke plek waar je gewone huizen zag, bleken dat Israelische nederzettingen te zijn. Alle krotten waren van Palestijnen. Ook daar kon je overigens niet bij komen. En zo reden we in snel tempo naar Jeruzalem.

Maar eerst reden we nog door Nazareth heen, de stad waar Jezus opgroeide. We stopten er nergens, want er was niks te zien. Saaie stad. Ook passeerden we Jericho, de oudste stad ter wereld. Dit was weer een Palestijnse stad, waar je niet in kon. De bezienswaardigheden waar toeristen wel eens heen reizen vanuit Jeruzalem bevinden zich allemaal op een paar kilometer net buiten de stad, gelegen aan die Israelische hoofdweg. In Jericho zelf komt eigenlijk niemand. Wij ook niet, we konden de -wederom enige- toegangsweg niet eens vinden! Dus Jeruzalem, de enige plaats in Israel waar alles en iedereen min of meer vreedzaam naast elkaar leeft. Min of meer, want twee dagen eerder had een Arabier een pistool van een beveiligingsagent gepakt en was daarmee rond gaan schieten in de oude stad. Tien gewonden en 1 dode: hijzelf. Zie het filmpje van de bewakingscamera’s:

In de Jerusalem Post (krant) werd scherp opgemerkt dat aan het eind niet te zien is wat er met de aanslagpleger gebeurt. Het meest waarschijnlijke scenario is dat hij door de security cq door een soldaat is doodgeschoten.

Maar goed… Jeruzalem dus. We hadden een hostel pal bij de Jaffapoort. De stad is ommuurd, van oudsher al, en heeft verschillende poorten als ingang. Jaffa is een van de belangrijkste. We zaten dus goed. Urenlang doolden we door de steegjes en straatjes van de oude stad. De Arabische markt, die deels ondergronds zit, was pure chaos. Zoals dat hoort. Ook bezochten we de City of David, net buiten de oude stad, evenals de ‘grotten van Solomon’ waar de stenen van de eerste tempel zijn opgegraven. De klaagmuur kon uiteraard niet aan het repertoir ontbreken. Sinds enkele decennia hebben mannen en vrouwen elk een eigen stukje muur. Ronduit bespottelijk, is dan weer mijn mening. Maar goed, ik ben sowieso atheist, en dan moet je bij mij al helemaal niet met discriminerende maatregelen aankomen, ook niet als ze met een religieus sausje worden overgoten. Toch maar even heengelopen. Hoe vaak kom je nu bij zoiets? De Al Aqsa moskee was dicht, dus dat moesten we een dagje uitstellen. Na een bezoek aan het King David Hotel, waar de grootheden der aarden allemaal wel zo’n beetje geslapen hebben aten we bij het geweldige restaurant Olive and Fish. Alles was daar perfect. Daarna waren we moe en gingen we slapen.