Op 15 april 2004 verhuisde ik mijn net nieuwe weblog van XS4ALL, met in totaal 1771 entries. 5,5% van alle entries is dus van mij afkomstig.
– Van alle blogs bij XS4ALL heb ik zelfs 15% van alle comments verzameld (dat zijn er totaal 1753).

De grote vraag is natuurlijk: stelt het inhoudelijk nog wat voor? Moet ik doorgaan, of kan ik beter stoppen? Voor het antwoord op deze vraag duiken we even terug in mijn weblog.

Op 26 maart vroeg ik mij voor het eerst af wat het nut van een weblog was. Ik zag het toen als een soort geheugensteuntje ‘voor over tien jaar’. En aanvullend daarop schreef ik: ‘je moet toch wat om je zinnen te verzetten’. Die twee redenen gelden nog steeds. Ook de opmerking dat alle echt interessante dingen natuurlijk niet in mijn weblog staan. Ha!

Maar waar schreef ik dan wel over? Ik deed kort verslag van de komst van Wouter Bos en Steve Stevaert naar Rotterdam, evenals van mijn laatste college ooit, wat enige tijd later al een veel te boude uitspraak bleek te zijn, toen ik verzon dat ik vier maanden in Canada ga studeren vanaf januari, terwijl ik daarnaast per september aan een avondopleiding Nederlands Recht begin. Verder schreef ik over mijn conspiracy theory m.b.t. Pinkpop en schreef ik een verslag van het Dynamo Festival dat erg veel gelezen werd. Ook vroeg ik mij af wanneer er nu eens echte Europese verkiezingen kwamen.

De herinneringen die ik ophaalde over Robin of Sherwood bleken net als het artikel over Dynamo veel discussie los te maken bij mij onbekende lezers, net als mijn frustraties over het schrijven van scripties. Om het studie-leed enigzins te verzachten legde ik uit hoe studenten die geen recht meer hebben op studiefinanciering 252 euro korting kunnen krijgen op hun collegegeld. Twee andere populaire artikelen ging over de wednesdaynight skatenight en de pleinbios in Rotterdam.

Een gewetensvraag stelde ik mijzelf in een artikel over de keuze tussen commercie en politiek, en in aansluiting op dat politieke schreef ik een recensie over Fahrenheit 911. Onder het kopje ‘artikelen’ zette ik onder andere een boekbespreking neer voor Bestuurskunde, waar de docent prompt op reageerde in de comments. En ten slotte waren er nog een kritisch stuk over studeren en een ultrakort essay naar aanleiding van wat nare gebeurtenissen in Irak, met als centrale vraag ‘wat is moed?’

En dat waren de meest relevante entries wel. Ik laat het woord nu over aan de lezer. Moet ik stoppen of doorgaan? Reacties gaarne in de comments. 🙂