Gepubliceerd op: www.pvda.nl
Geschreven door: Kirsten Verdel
Spreken wij wel dezelfde taal?
In de rubriek “onafhankelijk en vrij maar niet over de partij' dit keer de column van Kirsten Verdel. Over Rotterdam als jongerenhoofdstad van Europa 2009 en de organisatie Your World die dit organiseert: “Hoe vaak is er niet geopperd dat het zo mooi zou zijn als we de kennis en ervaring van oudere mensen kunnen koppelen aan het enthousiasme en het talent van jongeren? Your World is het gewoon gaan doen.'
“Het is deze maand precies vier jaar geleden dat er uit PvdA-koker een idee ontstond om eindelijk eens een keer iets positiefs te doen met en voor jongeren die mee willen doen in de maatschappij, in plaats van altijd alleen maar te klagen over wat er allemaal mis gaat en straffen op te leggen voor wangedrag. Het idee, in campagnetijd ontstaan, was om Rotterdam tot Jongerenhoofdstad van Europa te bombarderen. Of Europa überhaupt de titel ‘Jongerenhoofdstad’ kende, dat was onbekend, maar zo niet: dan moest het er maar komen. Het idee werd omarmd door de Rotterdamse gemeenteraad en uiteindelijk ook door de Europese instanties die er iets officieels van konden maken. In 2009 zou Rotterdam European Youth Capital zijn. De gemeenteraad en diverse sponsoren maakten miljoenen vrij om het project op de rails te zetten.
De organisatie van het Jongerenjaar heet ‘Your World’. Ik heb me de afgelopen tijd steeds meer verbaasd over de enorme hoeveelheid activiteiten die Your World in Rotterdam op heeft weten te zetten. Om de haverklap zijn er groot- en kleinschalige evenementen waar jongeren hun talenten kunnen ontplooien. Door jongeren bedachte plannen krijgen ondersteuning van experts en worden (soms met financiële ondersteuning) massaal uitgevoerd. En… proefballonnetjes die politici al jarenlang telkens opnieuw oplaten maar waar nooit iets mee gebeurt, worden nu ineens uitgeprobeerd. Het mooiste voorbeeld daarvan zijn de Dynamic Duo’s. Hoe vaak is er niet geopperd dat het zo mooi zou zijn als we de kennis en ervaring van oudere mensen kunnen koppelen aan het enthousiasme en het talent van jongeren? Er wordt dan gesproken over ‘mentors’ of ‘coaches’, en complete gemeentelijke taskforces worden ingericht om een (gaap) beleidsplan te ontwikkelen om zoiets mogelijk te maken. Er gebeurt meestal weinig.
Nee, neem dan Your World: die zijn het gewoon gaan doen. Er zijn inmiddels al bijna 1.000 (!) succesvol gecreëerde koppels. Er zijn zelfs al een meerdere bedrijfjes gestart door jongeren met behulp van hun Dynamic Duo Partner. De inktvlekwerking van het project wordt steeds groter. Het enthousiasme van de betrokkenen werkt aanstekelijk: ik heb me ook aangemeld. Je merkt echt in de stad dat er een nieuwe golf van creativiteit en enthousiasme is. Jongeren worden en voelen zich steeds meer betrokken.
Maar let wel: dat kan niet zomaar vertaald worden naar betrokkenheid bij de politiek. Dat de Rotterdamse jongeren zich meer betrokken voelen bij hun stad, betekent niet per se dat ze zich ook betrokken voelen bij de politiek, landelijk of lokaal. Sterker nog, uit zogeheten ‘Your Lab’-sessies die met jongeren worden gehouden blijkt dat de jeugd een grote afkeer heeft van de politiek. Ze voelen zich niet serieus genomen, hebben niet het idee dat er naar hen wordt geluisterd. Ze zijn bang dat ze nu de gemeenteraadsverkiezingen eraan komen weer een speelbal worden van politieke belangen en spelletjes in de media. Die afkeer zit echt diep en uit zich vaak in woede of agressie. Tegelijkertijd zit daar ook weer enorm veel energie in, die omgebogen kan worden naar iets positiefs. En dat is natuurlijk precies het doel en de hoop van Your World. Als Rotterdam iets kan leren van het Jongerenjaar, dan is het wel hoe belangrijk het is om met elkaar te communiceren. En ook al heeft Rotterdam 167 nationaliteiten; ik doel nu niet op spreektaal, maar op de taalkloof tussen de generaties. Rotterdamse instanties, politici en organisaties leren nu dat ze moeten vragen: ‘Hoe zou jij het doen als je het voor het zeggen had? Wat wil jij?’
Die simpele vraag krijgen jongeren slechts zelden te horen. En dat is een les voor iedereen.'