Kirsten Verdel
Your email address will not be published. Required fields are marked *
Comment *
Name *
Email *
Website
![](http://www.xs4all.nl/~locuta/dsb_vkk.jpg" align="right" hspace=5 vspace=5> Het hoofdredactioneel commentaar van de Volkskrant van afgelopen zaterdag was een reactie op de presentatie van het boek “Project Homerus – Het miljardenspel met DSB'. De krant schreef dat Dirk Scheringa bij het in ontvangst nemen van het eerste exemplaar nog één keer zijn favoriete rol van slachtoffer speelde en de schuld van het faillissement van DSB elders neerlegde.</p>
<p> Onterecht, volgens de Volkskrant. DSB kreeg volgens de krant de genadeklap “toen Scheringa schadevergoedingen aan gedupeerde klanten moest betalen. Hierop trok DNB de stekker eruit.' Ook schrijft de krant dat Scheringa's verdriet de ondergang van zijn imperium betrof en niet het leed van de klanten. Tot slot stelt de krant dat het verhaal van Scheringa slechts een complottheorie is.</p>
<p> Al deze veronderstellingen zijn onjuist. Ten eerste is er werkelijk nog niemand geweest die heeft gezegd dat te betalen schadevergoedingen aan klanten de reden waren dat DNB de stekker eruit trok. Tot op de dag van vandaag is niet bekend hoeveel gedupeerden er nu precies zijn, laat staan hoeveel compensatie zou kosten. Zelfs DNB en Scheltema hebben nooit gezegd dat deze kostenpost de reden zou zijn om de bank failliet te verklaren. Sterker nog: dagen ná de oproep van Lakeman verklaarden Financiën en DNB nog dat DSB voldoende solvabel en liquide was (lees: ondanks de bankrun nog voldoende geld in kas had). Hoe de Volkskrant aan deze redenatie komt is mij dus volstrekt onduidelijk. </p>
<p> Ten tweede meent de krant te weten waar Scheringa's verdriet zit en dat dit puur de ondergang van zijn imperium betreft. Ik vraag mij af hoe de krant in zijn gedachten kan kijken. Het tegenovergestelde is namelijk waar. De aangifte die binnenkort tegen DNB wordt gedaan behelst onder andere een claim om het bedrag dat mensen met een achtergesteld deposito en mensen met meer dan 100.000 euro spaartegoed zijn kwijtgeraakt terug te eisen, zodat zij hun geld alsnog terug kunnen krijgen. Daarnaast heeft Scheringa bij de boekpresentatie zelf gemeld (en daar zat de Volkskrant bij) dat het hem spijt dat hij niets meer kan doen voor mensen die wegens zorgplichtschendingen gedupeerd zijn, want daar gaan de curatoren nu over. Voordat het faillissement werd uitgesproken was er nu juist net een regeling getroffen met Jelle Hendrickx om gedupeerden te compenseren. Door het faillissement duurt dat nu alleen maar langer. </p>
<p> Ten derde is de complottheorie waar de krant op duidt, namelijk een opzet van de AFM en DNB om Scheringa weg te krijgen, geen complot<i>theorie</i>, maar een daadwerkelijk complot, dat zelfs als zodanig is vastgelegd in het rapport van de commissie Scheltema. Sterker nog, er is zelfs een datum voor de dag waarop de afspraak voor het pact tussen de twee is gemaakt: 8 december 2008. </p>
<p> De hele basis voor het hoofdredactioneel commentaar berust dus op drijfzand. Dat is helaas typerend voor veel van de reacties die sinds donderdag zijn gekomen. Veel reacties kwamen van mensen die het boek nog niet eens gelezen hadden, maar er al wel een oordeel over hadden. SP-Kamerlid en voormalig DNB-medewerker Ewout Irrgang riep vlak na de presentatie op Twitter: “Pyromaan wil na brand onderzoek naar kwaliteit van de brandweer. Scheringa wil parlementaire enquête naar kwaliteit toezicht op DSB.' Dit ging niet over de inhoud van het boek, dat had hij immers nog niet gelezen. Toch had hij zijn oordeel al klaar. Een vreemd oordeel, want Scheringa wil geen parlementaire enquête naar het toezicht op DSB, maar naar de vraag hoe het kan dat de bank failliet is verklaard. </p>
<p> Ook anderen oordeelden al snel zonder het boek gelezen te hebben. Van Pieter Lakeman tot Johan Derksen en van Wouter Bos tot Arthur Docters van Leeuwen. Van die laatste twee is dat te begrijpen: instanties als DNB, Financiën en de AFM hebben er baat bij hun straatje schoon te houden. De meesten zullen waarschijnlijk helemaal niet op het boek reageren. Als ze dat wel doen, vestigen ze er immers alleen maar de aandacht op. </p>
<p> De aandacht afleiden van de inhoud van het boek is dus makkelijk: “just kill the messenger.’ Maar het gaat natuurlijk om de inhoud. In het boek staat beschreven hoe DSB stap voor stap over de rand van de afgrond werd geduwd, hoe dat niet had gehoeven en hoe nu niet alleen de ‘gedupeerden’ gedupeerd zijn, maar ook de werknemers, mensen met achtergesteld deposito en de 100.000-plussers. </p>
<p> Er wordt onder andere beschreven hoe de bewindvoerders/curatoren een redding frustreerden in plaats van faciliteerden. Ook wordt uitgelegd dat de grootbanken die betrokken waren bij een vangnetpoging onjuist waren voorgelicht door DNB en dat zij het wellicht ook helemaal niet erg vonden dat buitenbeentje Scheringa van het toneel zou verdwijnen. Verder wordt stap voor stap uit de doeken gedaan hoe DNB na de oproep van Lakeman in oktober de duimschroeven steeds verder aandraaide en op 4 oktober een haircut toepaste waardoor DSB niet werd gered, maar pas écht in de problemen kwam. De haircut hield in dat de liquiditeitsbuffer van DSB Bank door DNB zomaar met 875 miljoen euro werd verminderd. Ter vergelijking: tussen 1 en 12 oktober zou in totaal 685 miljoen euro worden opgenomen door klanten. DNB had DSB dus nog meer geld afgenomen dan alle klanten in drie bankruns voor elkaar hadden weten te krijgen. De haircut van DNB was de echte bankrun geweest. DNB zette nog meer stappen om het overleven nog moeilijker te maken, die allen zijn uitgewerkt in het boek. Uiteindelijk was de toezichthouder verantwoordelijk voor het lekken over de noodregeling, die juist was afgewezen door de rechtbank. Dát was de reden dat DSB failliet werd verklaard. Dat had niets te maken met de producten van de bank. </p>
<p> De Tweede Kamer spreekt vandaag over een parlementaire enquête naar de kredietcrisis. DSB zou in dat onderzoek moeten worden opgenomen. De onderste steen is immers nog lang niet boven en de 400.000 klanten van DSB verdienen het dat álle hoofdrolspelers publiekelijk verantwoording afleggen over hun rol.</p>
</div>
<div style=)