Momenteel is op NL2 een documentaire over Fortuyn bezig. Moest meteen denken aan een moment dat heel Nederland kent, waar ik een min of meer bepalende rol in had, haha. Zie hieronder voor een fragment uit mijn boek Van Rotterdam naar het Witte Huis waarin ik dat beschrijf.

‘Ik moest wel meteen weer aan een gebeurtenis in Nederland van enige jaren daarvoor denken. Enkele weken na Fortuyn’s winst bij de gemeenteraadsverkiezingen was er een groot lijsttrekkersdebat in de aula van de Erasmus Universiteit. GroenLinks-lijsttrekker Paul Rosenmöller opende de aanval op Fortuyn, die kwaad werd en het podium verliet. Na afloop van het debat stond de voltallige Nederlandse pers bij de achteruitgang van de aula. Een voor een kwamen de lijsttrekkers naar buiten. Iedereen, behalve Fortuyn.

Op een afstandje keek ik naar het gedrang en zag een tweede uitgang, 50 meter verderop. Ik liep naar Wouke van Scherrenburg, wees haar op die tweede uitgang en zei dat Fortuyn vermoedelijk daar naar buiten zou komen. ‘Weet je het zeker?,’ vroeg ze. Ik haalde mijn schouders op en zei: ‘Nee, maar het is wel waarschijnlijk.’ Ze liep naar de tweede uitgang en nog geen vijf seconden later kwam Fortuyn daar de deur uit. Ze rende op hem af, vroeg hem of hij niet een slecht verliezer was, waarna Fortuyn reageerde met zijn beroemde uitspraak: ‘Weet u wat u bent, u bent een etter, mevrouw (…) Ach, mevrouwtje, ga lekker naar huis koken, veel beter.’ Een dag later was de running gag in heel Nederland ‘Ach mens, ga toch koken.’ En het beeld van Fortuyn als man van het volk, die tegen de gevestigde orde en het linkse journaille was, was bevestigd.’

—-
(overigens meldde Wouke mij jaren later dat ze haar been in het gips had en het dus erg lastig had gevonden om überhaupt naar die deur te hobbelen, haha)