Balkenende heeft het gouden ei gevonden, denkt hij: een Irak-onderzoek door een onafhankelijke commissie. Het is precies waar ik en anderen al bang voor waren: een zoveelste poging van JP de MP om weg te duiken voor zijn verantwoordelijkheid. Door zelf een commissie in te stellen (we dachten eerst dat hij met het NIOD op de proppen zou komen, maar wat hij nu gedaan heeft is net zoiets) lijkt het alsof hij nu toegegeven heeft aan de druk en mee wil werken aan een onderzoek, maar dat is natuurlijk grotendeels schijn.

Boven alles geldt dit hele simpele feit: De regering hoort verantwoording af te leggen over haar daden. En dat moet zeker gebeuren als het gaat om daden die direct te maken hebben met het ergste, zwaarste, meest vergaande wat een regering kan doen: steun verlenen aan een oorlog. Dat Balkenende dat nu weer uitstelt….

Daarnaast zijn er natuurlijk andere vragen die je direct kunt stellen n.a.v. instellen van de commissie Davids, zoals:
– Hoe onafhankelijk is een commissie waarvan het hoofd is aangesteld door Balkenende zelf?
– Doordat het onderzoek geen parlementaire enquete is, hoeven mensen ook niet onder ede verklaringen af te leggen
– Meewerken aan het onderzoek kan worden geweigerd als er geen sprake is van een parlementaire enquete
– Waarom moet dit onderzoek maar liefst negen maanden duren?
– Waarom mogen bewindslieden in de tussentijd niks zeggen over Irak/2003?
– Worden de vragen die in de Eerste en Tweede Kamer gesteld zijn nog beantwoord? Of verwijst JP daarvoor naar de commissie?
– Wat als de commissie niet klaar is na negen maanden?

Afijn, je ziet het al, de verleiding is groot om op de details van de Commissie Davids in te gaan, maar dat moeten we dus niet doen. Terug naar de kern: de Nederlandse regering moet verantwoording afleggen over de totstandkoming van en de politieke steun aan de oorlog in Irak. Dat een commissie er ook naar kijkt is leuk, maar daar gaat het niet om.

Het moge duidelijk zijn dat ik mij in dezen dus niet schaar achter de coalitiepartijen in de Tweede Kamer (dus ook niet achter de PvdA aldaar), maar achter de oppositie en vooral achter de meest volhardende politicus van het jaar: Klaas de Vries.