Op de kleuterschool hadden we altijd ‘les’ van juffrouw Marjo (Marjo Pullens) en juffrouw Devilee (Ien Devilee). Net zoals ik nog regelmatig terugkeer naar mijn oude middelbare school, het Bonaventuracollege in Leiden (Mariënpoelstraat uiteraard!), ben ik ook regelmatig terug geweest op mijn kleuter- en basisschool. Het is echter alweer jaren geleden dat ik juffrouw Marjo voor het laatst sprak. Ik vond haar toen nog net zo aardig als toen ik 4 was.
Vorig jaar in de zomer hadden we een reünie van groep 8 van de Gerardusschool. Een oud-klasgenoot vertelde me dat juffrouw Marjo was overleden aan kanker. Ik wilde dat nauwelijks registreren. Althans, daar kwam ik gisteravond achter, toen er ineens een liedje in mijn hoofd zat uit mijn kleutertijd. Ik moest aan juf Marjo denken en googlede haar. Ik vond onderstaand YouTube filmpje, waarin ze in 2010 vertelt hoe haar longkanker haar leven op zijn kop heeft gezet. Het filmpje is bijna bedwelmend. Een kunstproject. Zo mooi en zo positief, terwijl dat vreselijk k-woord er zin na zin na zin zo keihard doorheen knalt.
Na het filmpje googlede ik verder. Ik vond haar blog: http://stofferenblik.blogspot.nl. De laatste entry dateert van 2 december 2010. Juf Marjo vertelt daar dat ze niet heeft kunnen winnen. Dat het voorbij is, dat de pijn te erg is geworden.
Wat voelde ik me schuldig. Al die tijd heb ik dit niet eens geweten.
5 responses to “Juffrouw Marjo”
Ik wist het ook niet hoor. Ik heb het van mama gehoord. Maar toen was ze al dood.
Marjo heeft het wel heel mooi verwoord in het flimpje. Jammer dat ze er niet meer is.Ik vond haar altijd heel leuk.
Pfff, heftig zeg. Ik wist dat ze is overleden. Voor mij is juf Marjo ook ‘mijn’ kleuterjuf, vond haar altijd geweldig.
Gek. Ik herken haar stem direct en ik heb haar toch zeker 25 jaar niet meer gezien
Ik zocht naar de website van Marjo en ik zie ineens een blog over Marjo. Ze was een lotgenoot van mij die ook heel veel voor de stichting van Longkanker heeft gedaan. Op 27 november 2010 is ze overleden. Ik vind het echt heel mooi dat jullie een blog hebben geschreven over jullie juf Marjo.
Stuit vandaag bij toeval op deze blog. Wat fijn dat je je mooie herinneringen aan je juf Marjo hebt opgeschreven. Zo wordt ze niet vergeten! Ik leerde Marjo kennen bij een Moody Blues optreden in de HMH in 2004. Weer een optreden van dezelfde groep zorgde voor een hernieuwde kennismaking en leidde tot vriendschap. Marjo was een inspirerend lief mens. Ze heeft alles gedaan om te vechten tegen haar ziekte, maar kon het helaas niet winnen. Ik ben dankbaar dat ik haar laatste blog voor ‘Stoffer en blik’ mocht opschrijven en plaatsen. Ze was gek op vlinders. Iedere keer als ik een vlinder zie, denk ik ook aan Marjo.